Wyprawa fotograficzna USA 2019 (V) – Zapora Hoovera, Route…
Zapora Hoovera jest betonową zaporą grawitacyjną, wzniesioną na rzece Kolorado w rejonie Black Canyon, na granicy Nevady i Arizony. Została zbudowany w latach 1931–1936 podczas Wielkiego Kryzysu. Jej budowa była wynikiem ogromnego wysiłku tysięcy pracowników i kosztowała ponad sto istnień ludzkich. Pierwotnie nosiła nazwę Boulder Dam, a oficjalnie przemianowana została w 1947 roku. Tama utworzyła jezioro Mead, największy w USA sztuczny zbiornik. Tak jak w przypadku wszystkich zapór, zmiany w przepływie wody spowodowane działaniem zapory Hoovera miały ogromny wpływ na deltę rzeki Kolorado. Przez sześć lat po wybudowaniu zapory, kiedy jezioro Mead się zapełniało, woda nie docierała do ujścia rzeki. Ujście delty, które kiedyś posiadało strefę mieszania wody słodkiej ze słoną wodą rozciągającą się 64 km na południe od ujścia rzeki, zostało przekształcone w odwrotne ujście. W ostatnich latach – wraz z suszą która nawiedziła zachodnie stany USA, poziom jeziora Mead drastycznie spadł, co można zaobserwować na brzegach nad tamą.
Route 66 w Stanach Zjednoczonych była jedną z oryginalnych autostrad w amerykańskim systemie drogowym, i powstała w 1926 r., znaki drogowe wzniesiono w kolejnym roku. Autostrada, która stała się jedną z najbardziej znanych dróg w Stanach Zjednoczonych, początkowo biegła z Chicago, Illinois, do Santa Monica w hrabstwie Los Angeles w Kalifornii, mając łącznie 3940 km. US 66 służyła jako główna droga dla tych, którzy wyemigrowali na zachód, zwłaszcza podczas katastrofy ekologicznej znanej jako Dust Bowl w latach trzydziestych. W latach Wielkiego Kryzysu katastrofa ekonomiczna w USA zbiegła się z katastrofalną suszą w stanach zachodu i środkowego zachodu, która trwała przez większość dekady. Wyeksploatowane prerie przyczyniły się do powstawanie bezwodnych burz pyłowych zwanych „dusterami”. „Brudne lata trzydzieste” zaczęły się latem 1931 roku. Gnane wiatrem czarne chmury niosły tumany pyłu. W roku 1932 przez Wielkie Równiny przeszło 14 „dusterów”, w 1933 roku już 38. Do roku 1934 ponad 100 milionów hektarów straciło wierzchnią, żyzną warstwę gruntów. Apogeum nastąpiło w „Czarną Niedzielę” 14 kwietnia 1935 roku gdy wielka chmura ruszyła z szybkością 100 km/h z Oklahomy docierając do Kanady i wybrzeża Atlantyku. W roku 1938 zaczęły się intensywne opady deszczów, które zakończyły okres „dusterów”. US 66 przeszedł wiele ulepszeń i zmian ale został oficjalnie usunięty z United States Highway System w 1985 roku, po tym jak został w całości zastąpiony przez nową autostradę systemu Interstate Highway System. Zachowane fragmenty drogi, które prowadziły przez Illinois, Missouri, Nowy Meksyk i Arizona, zostały wspólnie oznaczone jako National Scenic Byway o nazwie „Historic Route 66”.
Desert View Watchtower, znana również jako Indiańska Wieża Obserwacyjna, to kamienny budynek o wysokości 21 m, położony na południowym brzegu Wielkiego Kanionu, w Parku Narodowym Wielkiego Kanionu, około 30 km na wschód od Grand Canyon Village. Czteropiętrowa konstrukcja, ukończona w 1932 r., została zaprojektowana przez amerykańską architektkę Mary Colter, pracownika firmy Fred Harvey, która stworzyła i zaprojektowała wiele innych budynków w pobliżu Wielkiego Kanionu, w tym Hermit’s Rest i Lookout Studio . Wnętrze zawiera malowidła ścienne autorstwa Freda Kabotiego.
