Project Tag: <span>2019</span>

Wyprawa fotograficzna USA 2019 (XVIII) – Park Narodowy Arches

W Parku Narodowym Arches znajduje się ponad 2000 naturalnych łuków skalnych, wśród nich słynne Delicate Arch i Landscape Arch, a także różnorodne unikalne formacje geologiczne. Park zawiera najwyższą gęstość naturalnych łuków na świecie. Arches leży ponad głębokimi pokładami soli, które są główną przyczyną powstawania łuków, iglic, zbalansowanych skał, wąskich grani piaskowca i erodowanych monolitów w tym obszarze. Złoże soli powstały w niecce Paradox na płaskowyżu Kolorado ponad 300 milionów lat temu i miejscami ma tysiące metrów grubości. Później złoże soli zostało pokryte żwirami powstałymi podczas wypiętrzania Uncompahgre na północny wschód. W okresie wczesnej jury (około 210 mln lat temu) w regionie panowały warunki pustynne i powstała rozległą warstwę piaskowca Navajo. Na niej znajdują się piaskowce Entrada naniesione przez rzeki i wiatr około 140 mln lat temu. Na końcu powstała gruba na 1500 m warstwa młodszych osadów, która w większości całkowicie zerodowała do dzisiaj. Łuki skalne w parku powstają w piaskowcach formacji Entrada. Ciężar osadów upłynnił złoża soli i doprowadził do wypchnięcie warstw skał do kopuł solnych i „solnych antyklin” – liniowych obszarów wyporu. W niektórych miejscach warstwy piaskowca zostały obrócone o 90 stopni. Jedno z takich przemieszczeń o długości 760 m, uskok Moab, widoczny jest ponad centrum dla odwiedzających. Z biegiem czasu woda wnikała pod powierzchnię, w pęknięcia i szczeliny pomiędzy warstwami. Lód i woda w szczelinach kruszyły otaczającą skałę, odłamując kawałki, a wiatr usuwał luźne cząsteczki. Pozostała seria wolno stojących wąskich grani. Wiatr i woda atakowały je nadal rzeźbiąc w nich łuki i inne fantastyczne formy.

Wyprawa fotograficzna USA 2019 (XVII) – Park Narodowy Canyonlands

Rano ruszamy do niedocenianego – pewnie ze względu na towarzystwo Arches – parku narodowego Canyolnads, ogromnego labiryntu kanionów wyrzeźbionych u zbiegu rzek Kolorado i Green. Po drodze zbaczamy na chwilę do parku stanowego Dead Horse Point, z którego doskonale widać meandrującą w dole rzekę Kolorado, oraz naszą popołudniową drogę Potash Road jakieś 600m niżej. Następnie jedziemy na Wyspę na niebie – Island In The Sky – wyniesioną ponad dwa poziomy parku mesę, z której widoki zapierają dech.

Przerażającą drogą Shaffer Canyon Road zjeżdżamy w dół ścian konionu do świata z daleka od turystów, pełnego za to niezwykłych widoków.

Wyprawa fotograficzna USA 2019 (XVI) – Czerwony Kanion, Capitol…

Wschód Słońca wita nas na „dwunastce” uważanej, chyba słusznie za jedną z najbardziej malowniczych dróg w USA. Odbijamy do mojego ulubionego kanionu – mało znanego, z nieco byle jaką drogą ale za to pięknymi widokami.

Nastęonie docieramy do Parku Narodowego Capitol Reef – długości około 100 km i szerokości nieco poniżej 10 km, ciągnącego się z pólnocy na południe wzdłuż wypiętrzenia o nazwie Waterpocket Fold. Park został założony w 1971 roku w celu ochrony prawie 1000 km2 pustynnego krajobrazu. Region został uznany za National Monument już w 1937 r. przez prezydenta Franklina D. Roosevelta w celu ochrony kolorowych kanionów, grzbietów i monolitów. Większość z prawie 160 km formacji Waterpocket Fold – skalistego grzbietu rozciągającym się od Thousand Lake Mountain do jeziora Powell – znajudje się w parku. Capitol Reef to wyjątkowo dziki i efektowny segment Waterpocket Fold. Nazwa parku pochodzi od białych klifów piaskowca Navajo z formacjami przypominającymi kopuły – podobnymi do białych kopuł często umieszczanych na budynkach kapitolu – które biegną od rzeki Fremont do Pleasant Creek.

Goblin Valley State Park to park stanowy Utah na pustyni San Rafael na południowo-wschodnim krańcu San Rafael Swell, na północ od gór Henry. W parku znajdują się setki formacji skalnych, zwanych lokalnie goblinami, które przypominają kilku metrowe grzyby. Charakterystyczne kształty tych skał są efektem położenia odpornej na erozję warstwy skały na stosunkowo miękkim piaskowcu. Park stanowy Goblin Valley i Park Narodowy Bryce Canyon zawierają jedne z największych skupisk tego typu formacji na świecie. Niezwykłe kształty kamienia w dolinie Goblin wynikają z wietrzenia piaskowca Entrada. Entrada składa się z żwirów erodowanych z dawnych wyżyn i ponownie rozmieszczonych na dawnym pływowym mieszkaniu naprzemiennych warstw piaskowca, mułu i łupków. Piaskowiec Entrada, z którego powstały hoodoos, osadził się w okresie jurajskim około 170 milionów lat temu.

Natural Bridges National Monument leży na styku Białego Kanionu i Kanionu Armstronga, w obrębie drenażu rzeki Kolorado. Zawiera most Sipapu – 13. najdłuższy naturalny most na świecie, wyrzeźbiony z białego permskiego piaskowca formacji Cedar Mesa, od którego pochodzi nazwa Białego Kanionu, a także 2 inne mosty: Kachina i Owachomo, wszystkie nazwy pochodzą z języka indian Hopi. Naturalny most powstaje w wyniku erozji przez wodę przepływającą przez koryto kanionu. Zwłaszcza w okresach gwałtownych powodzi woda podcina ściany skały, które oddzielają meandry strumienia, aż ściana skały w meandrze zostanie podcięta; nowe koryto strumienia przepływa następnie pod mostem. W parku znajduje się także wiele ruin Anasazi, w tym piękne ruiny Horsecollar.

Wyprawa fotograficzna USA 2019 (XV) – Hole In The…

Hole in the Rock Trail to historyczny szlak biegnący z miasta Escalante w stanie Utah, zbudowany przez Mormonów. Prowadził do brodu na rzece Kolorado i kończył się w mieście Bluff. Ekspedycja Hole-in-the-Rock poprowadziła szlak w 1879 roku. Szlak nosi nazwę miejsca, w którym pionierzy z misji mormońskiej San Juan Mission skonstruowali zejście do rzeki Kolorado, korzystając z naturalnej szczeliny na 300-metrowym klifie nad Kolorado, który został powiększony, aby umożliwić podróżnym opuszczanie wozów do poziomu rzeki, gdzie można ją było przepchnąć. Część szlaku poniżej szczeliny jest teraz zalana przez Lake Powell. Po przekroczeniu rzeki szlak prowadził obok Register Rock, na której osadnicy zapisywali swoje nazwiska (ona także jest zalana przez sztuczne jezioro). Dalej droga wznosi się po piaskowcach w kierunku Grey Mesa,która wymagała wybudowania kolejnego trudnego trawersu, wymagając od zespołu budowniczych wycięcia drogi pomiędzy skalnymi półkami. Nowoczesna nieutwardzona droga o nazwie Hole-in-the-Rock Road podąża wzdłuż historycznego szlaku do miejsca, w którym wkracza on do Glen Canyon National Recreation Area, i jest ważną drogą dojazdową do Kanionów Escalante – takich jak te wokół Harris Dry Wash – knaionu Peek-a-boo i Spooky Gulch – a także Devil’s Garden. Szlak jest wpisany do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych.

Wyprawa fotograficzna USA 2019 (XIV) – szlak Peekaboo w…

Najbardziej spektakularną częścią Parku Narodowego Bryce Canyon, z najwyższymi i najgęstszymi formacjami, jest fragment pomiędzy Sunrise Point i Bryce Point, obejmujący górną część zlewni potoku Bryce Creek. Najlepszym szlakiem pomiędzy tymi formacjami jest prawdopodobnie Szlak Peekaboo, mający prawie 9 km długości, wymagający prawie 500 m zejścia, a następnie wspinaczki z powrotem do Bryce Point; Ścieżka przecina także zalesiony teren, gdzie bardziej odizolowane formacje kontrastują z zieloną i zacienioną okolicą, a także daje wiele niesamowitych widoków na główne kolekcje hoodoos, zarówno z bliska, jak i z daleka.

Wyprawa fotograficzna USA 2019 (XI) – Park Narodowy Bryce…

Park Narodowy Bryce Canyon znajduje się w Utah, i choć w jego nazwie czytamy o kanionie, to w rzeczywistości znajduje się tu grupa olbrzymich naturalnych amfiteatrów powstałych w wyniku erozji wschodniej krawędzi płaskowyżu Paunsaugunt. Bryce wyróżnia się strukturami geologicznymi zwanymi hoodoos, które powstały w wyniku wietrzenia i erozji skał osadowych rzek i jezior. Czerwone, pomarańczowe i białe kolory skał zapewniają spektakularne widoki dla odwiedzających park. Delikatne, kolorowe pinakle mają wysokość do 60 m. Seria amfiteatrów rozciąga się ponad 30 km wzdłuż krawędzi. Największym z nich jest Bryce Amphitheatre, który ma 19 km długości, 5 km szerokości i 240 m głębokości. Tęczowy punkt, najwyższa część parku na wysokości 2775 m, znajduje się na końcu 29-kilometrowej trasy widokowej. Można stamtąd zobaczyć Płaskowyż Wodnika, Amfiteatr Bryce, Góry Henryka, Klify Vermilion i Białe Klify.

Wyprawa fotograficzna USA 2019 (X) – Park Narodowy Zion

Park Narodowy Zion leży w Utah w pobliżu Springdale. Jago najważniejszą częścią jest Kanion Zion o długości 24 km i głębokości dochodzącej do 800 m. Ściany kanionu wyrzeźbionego przez rzeki North Fork i Virgin mają czerwonawo-brązową barwę piaskowca formacji Navajo. Najwyższym szczytem parku jest Horse Ranch Mountain o wysokości 2660 m. Leżąc na styku geograficznych makroregionów Płaskowyżu Kolorado, Wielkiej Kotliny i pustyni Mojave, unikalna geografia parku sprawia, że znajduje się tu być może najbardziej zróżnicowana grupa ekosystemów, a przez to zdumiewająca różnorodność roślin i zwierząt. Liczne gatunki roślin, a także 289 gatunków ptaków, 75 ssaków (w tym 19 gatunków nietoperzy) i 32 gatunki gadów zamieszkują cztery strefy życia parku: pustynię, łęgi, lasy liściaste i iglaste. Krajobraz Parku Narodowego Zion obejmuje góry, kaniony, mesy, monolity, rzeki, kaniony szczelinowe i naturalne łuki.

Wyprawa fotograficzna USA 2019 (IX) – kanion Antylopy i…

Kanion Antylopy to słynny kanion szczelinowy w regionie LeChee rezerwatu Navajo Nation na wschód od Page w Arizonie. Kanion Antelopy składa się z dwóch, malowniczych odcinków, określane indywidualnie jako „Upper Antelope Canyon” (The Crack, w Dineh – Tsé bighánílíní, co oznacza miejsce, w którym woda płynie przez skały) i „Lower Antelope Canyon” (Korkociąg, Hasdestwazi – spiralne łuki skalne w języku Dineh). Oba odcinki są dostępne tylko pod opieką przewodników (jest też trzecia część, która jest wypełniona wodami jeziora Powell i dostępna z łodzi lub kajakami). Kanion Antylopy powstał w wyniku erozji piaskowca Navajo, głównie w wyniku oddziaływania powodzi błyskawicznych – która nadal mają miejsce – i wtórnie z powodu innych procesów podpowierzchniowych. Zwłaszcza w sezonie monsunowym woda deszczowa opadając w rozległej zlewni powyżej kanionu szczelinowego, nabiera prędkości porywając piasek, by wpadając do wąskich korytarzy rzeźbić je. Z biegiem czasu korytarze ulegały erozji, pogłębiają wąskie korytarze i wygładzając twarde krawędzie rzeźbiąc charakterystyczne „płynące” kształty w skale.

Horseshoe Bend to głęboki meander rzeki Kolorado mający kształt podkowy rzeki Kolorado, położony 4 km na południe od Page w Arizonie. Szlak do punktu widokowego o długości 2,4 k prowadzi piaszczystym i skalistym szlakiem pozbawionym zacienienia z parkingu na krawędź kanionu. Horseshoe Bend można oglądać ze stromego klifu wznoszącego się pionowo 300 metrów nad rzeką. Ściany skalne Horseshoe Bend zawierają hematyt, platynę, granat i inne minerały.


Hit Counter provided by orange county plumbing