Park Narodowy Doliny Śmierci leży w Kalifornii i częściowo Nevadzie w USA. Zajmuje powierzchnię 13 628 km², obejmując pustynię z najniżej położonym miejscem na półkuli zachodniej. Chroni tereny przejściowe pomiędzy pustynią Mojave a Great Basin. Jest to największy park narodowy w dolnych 48 stanach i jest uznany jako Międzynarodowy Rezerwat Biosfery. Jest to najgorętszy i najsuchszy z parków narodowych w USA – temperatura powietrza dochodząca do 50°C (sporadycznie rejestruje się kilka stopni więcej). W środku dnia piasek rozgrzewa się do ponad 100°C. Tutaj znajduje się drugi najniżej położony punkt na półkuli zachodniej – Badwater Basin, leżący 86 m poniżej poziomu morza. Park jest domem dla wielu gatunków roślin i zwierząt, które przystosowały się do tego surowego środowiska pustynnego.
Tubylcy zamieszkiwali na tym obszarze od już w 7000 roku p n e. Około 1000 roku n.e. dotarli tu Indianie z plemienia Timbisha. Nazwę dolinie nadała w 1849 grupa europejskich emigrantów, którzy utknęli w dolinie w trakcie poszukiwania skrótu do pól złota w Kalifornii. W 1933 roku dolinę uznano za National Monument. W 1994 obszar monumentu został znacznie powiększony i został on przekształcony w park narodowy.
Byliśmy tutaj m.in.:
- w 2012 roku podczas Wyprawy fotograficzno – zaćmieniowej Obrączkowe Zaćmienie Słońca
- Wyprawa fotograficzna Kaniony USA :: lipiec 2013
- Wyprawa fotograficzna Kaniony USA :: czerwiec 2015
- Wyprawa fotograficzna Kaniony USA :: sierpień 2015
- Wyprawa fotograficzna Kaniony USA :: czerwiec 2016
- Dziki zachód USA :: czerwiec 2018
Źródła:
